Dag 6&7 Laatste dag en terugreis

Het heeft even geduurd voordat alle tekst binnen was, maar dan toch de laatste reisverslagen.

Dag 6, de laatste echte dag in Salamanca.
En toen was het vrijdag. De laatste echte dag in Salamanca. Maar ook de laatste dag school!
De eerste uren van de dag hadden we les in grammatica. Zoals het vorige groepje al zei: Niet het opwindendste van de reis.
Het uur na de pauze was leuker, het zinnen-maken leerden we door het spel 'Wie is het?' in het Spaans te spelen. Daarna hebben we onze woordenschat uitgebreid door 'Galgje' in het Spaans te spelen met enkele simpele woorden maar veelal met lastige woorden.

Daarna kregen we enkele uren vrije tijd om onze spullen in te pakken en wat uit te rusten. Sommigen spendeerden deze tijd met nog wat door de stad te slenteren waar anderen deze tijd gebruikte om nog wat met het gastgezin te kletsen.

Die avond hebben we gezamenlijk gegeten bij 100 montaditos, een barretje waar je met een groepje op een kaart aangeeft wat je wilt eten en dan wordt je bestelling omgeroepen. Daarna hadden we nog een beetje vrije tijd.

Sommigen gingen vroeg slapen in voorbereiding op de vroege ochtend morgen waar anderen besloten om zo lang mogelijk op te blijven. De laatste dag in Salamanca is weer voorbij, op weg naar Nederland!

Dag 7: De terugreis
Vandaag moesten we met zijn allen verschrikkelijk vroeg opstaan. Dit omdat we om 6 uur bij de bus moesten zijn. En na een week vol activiteiten en laat gaan slapen, ben je al redelijk moe.
Je kunt dus vast wel bedenken hoe iedereen eruit zag. In de bus probeerden veel mensen dus ook te slapen. Velen slaagden hierin, ondanks het lawaai dat het andere deel van de bus maakte. Er werd namelijk constant gekletst en gezongen om de moed erin te houden.
Na 2,5 uur rijden kwam de bus aan. Iedereen was wakker geworden. Het was onderhand ook al half 9. Bij het inchecken zijn we erachter gekomen dat veel mensen tot meer mee terug namen dan dat ze meenamen. Er waren er dus ook een aantal die of wat spullen moesten overhuizen naar hun handbagage of moesten vragen aan een ander of er nog spullen bij konden.
Dit is uiteindelijk allemaal goedgekomen. En zo konden we ook weer door. Na drie kwartier konden we eindelijk boarden. In het vliegtuig merkte je wel dat iedereen nog moe was. Sommigen vielen zelfs nog in slaap tijdens het vliegen (zie foto slapende Helma).

Aangekomen op Eindhoven Airport stonden de ouders al te wachten op de kinderen. Nadat iedereen zijn koffers had gepakt gingen we met zijn allen naar de ouders toe. Iedereen bedankte Monique en Helma nog even en ging toen vrolijk naar huis toe met een leuke en gezellige week achter de rug.